Rivayetlere göre Bursa'da yaşamış cami işçisi olan Hacivat ve Karagözün memleketinde büyüdüm ben..
Her gün o muhteşem caminin yakınında yaşayıp biraz havasından mıdır suyundan mıdır bilmem çektim sanırım.
Hatta bir ara yapım kursuna bile merak sardım.Lakin bir türlü sonlandıramadım.Başladığım işi bitiremeyenlerden değilim elbette ..Yalnızca hep engeller çıktı karşıma.
Bu engeller olsa da ,bitmedi içimdeki sevda...
Ve bende başladım kızıma kültürel değerleri aşılamaya..
Son resimde görülen sahnemizi çok önceden yaptık.
Bir oyuncak kutusu,fon kartonu ve perdemizin bağlanacak yanları..yetti bizim ekip çalışmasına
Evde küçük hanımdan değerli birşey olmadığı için, perdeyi vermedim ya :) hısım akraba ona şükretti yemin ederim.
Derken ne zamandır yapmak istediğim Hacivat ve Karagözü okulda gitmediği günde yaptıklarını gördüm
Hasta değildi ama anneannemiz geldi diye gitmedi okula..
Sosyal medyadan okulumuzun fotoğraflarını gördük
Bugün en sevdiğin Hacivat Karagöz oyunu sergileneceğini biliyormuydun dediğimizde, Herşeye rağmen anneannemi sectim diye cevap verdi küçük sevgili.
Tabii gözleri dolan bir anne yani ben..ve anneannemizle yaşadık bir duygu seli..
Hal böyle olunca kalk dedim bizim kuzuya..
Hacivata Karagöze gitmediysen onları buraya getirelim dedim
Bir Kağıt bir dondurma çubuğu ve sahnemiz gösterimiz için yetti.
Kendi çizdi kesti yapıştırdı ve oyuna başlamak için son geri sayım başladı...
Hem eğlendirici,hem kültürümüzü öğretmek için birebir olan bu oyuna herkes tarafından bizce başla denilmeli,başa dönülmeli..Kültürel mirasımızı evlatlarımıza hediye etmeli ve sürdürmeli..
Herkese iyi eğlenceler ve iyi seyirler dostlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder