DUA

Evlat..
Evinizin soyu..
Canınızdan bir parça değil ..
Canınız..
Ömrünüzü verebileceğiniz sevdanız..
Bir şey olsa, karıncayı incitmeyecek yürekte olsanız dahi,dünyayı yıkacağınız, sizin kendi dünyanız.
Kokusunu içinize çekerek derin bir nefes aldığınız.
Her an korkularınızla başa çıkmak zorunda olduğunuz, sakinlik formülünü öne sürmeye çalışsanız da bir inip bir çıkan tansiyonunuz..
Bugün öyle anlardan biriydi benim için..
Abartmak değil sadece en güvendiğiniz insanların yanında dahi olsa ,yanınızda olmadığı her an panik ataklarınız..
Çalan telefonun ucundaki canımız öğretmenimiz ,ne kadar naif  ve kibar telaşlandırmadan söylese de bugün ışınlanmanın olmasını diledim.
Ne giydim nasıl çıktım bilmiyorum
Bildiğim tek şey var ki ve dediğim tek cümle.. O da..yalvarırım kuzuma şifa ver Allahım
Ben zor bir şekilde büyümüş bir kilo dörtyüz yedi gram olarak dünyaya gelmiş bir bebeğim.
Çok uğraşılmış ve üçüncü çocuk olmama rağmen özenle bakılmış bir evladım.
Muhtemelen annemin ve babamın bugün kuzuma ettiğim duaları binlerce kez almış biri..
Velhasıl bugün kendi annemle birlikte tüm şifa bekleyen anneleri anlamam için yaşadığım bir gündeydim.
Neyse ki ,çok şükür yanına vardığımda annecim diye boynuma atlayan meleğimi görünce rahatladım.
Tabii yinede acilen hastahane yolunu tuttum..
Tüm tetkik ve tahlillerini yaptırmadan tam huzura kavuşamazdım.
Fakat bir an duraksayıp saatlerce düşündüm.
Hala daha o düşünce beynimi kemirirken,kalbimi sızlatıyor dostlar..
Ve dilimden gönlümden dökülüyor dualar..
Allah hiç bir anayı evlat acısıyla yakmasın.
Hiç bir anayı evladının başında yada evladı için ağlatmasın.
Hiç bir evladı anasız, hiç bir anayı da evlatsız bırakmasın.