


Geçtiğimiz günlerde güzel bir paylaşım ilişti gözüme sosyal medyada..
Çocuklara ve ebeveynlere soruyorlar.En mutlu olduğunuz anınız hangisi?
Ebeveynlerin cevapları avm'ye gitmek ,tatile gitmek,araba ,oda almak gibi maddiyata dayanırken ,çocukların ki anneme babama omlet yapmak,birlikte saklambaç oynamak,babamın karnında zıplamak gibi maneviyata dayanıyor.
Aslında minik kalplerimiz bizlerden çok fazla oyuncak ,araba,eşya,maddiyat istemiyor...Onlara yokluğumuzu verirsek onlar manevi boşluklarını maddiyatla doldurmaya çalışıyor.Fazla istekler ,ağlama nöbetleri,krizleri meydana getiriyor.Bizler bir nevi masumiyetliklerini alıyoruz.Aslında tabiri caizse öğretiyoruz.
Böyle bir duruma yol açmamak için değil sadece,bende mutlu olduğum için hafta sonu planı yapmaya koyuluyorum
Derken hafta sonu ne yapalım diye düşünürken cuma günü mutfakta duran un,maya,bulgur gibi malzemeleri görüyorum.Kızımızın pikniği çok sevdiğini bilerek,plan yapmaya çalışıyorum.Eh havada güzel niye duralım.Temiz hava,bol oksijen,kırlar,park ve sokak oyunları varken..
Bizler üç kişilik minicik ailemizde evde de olsak sokak oyunları oynamasını çok severken,hava güzel olunca elbetteki düşüncede bile evde duramıyoruz.Hemen kolları sıvıyor hamur karıyorum.Sizlerle paylaştığım kaşıkçı poğaçasını yapmak için.. .Sabahtan da bir kısır bir kek ve iş tamam..Meyveler,tombala ,hikaye anlatma oyunu,bloglar ve olmazsa olmaz top ile çantayı doldurup çıkıyoruz dışarı.Bulduğumuz çimlere sergimizi serip keyfimize bakarak gözlerimizi dinlendiriyoruz..
Buraya kadar herşey gayet normal.Keyifler yerinde..Lakin parkta oynamaya yeltendiğimizde ,bir çocuğun elinde oyuncak taramalı tüfek olduğunu ve arada bir oyundan da olsa parktakileri taradığını,bundan zevk aldığını görüyoruz.Kanımız donucakken,parkta bulunan bir Suriyeli Türkmen çocuğun ellerini havaya kaldırmış,korku dolu gözlerine şahit oluyoruz.Aileye baktığımda gayet neşeli bir şekilde umursamazken,küçük bir çocuğun yaşadıklarından kahrolarak mutluluğumuza malesef nokta koyuyoruz.
Çocuklarımıza savaş dolu bir dünyada savunma mekanizmasını tanıtmak yanlış bir davranış olmamakla birlikte,sokakta böyle oyuncakların olmaması gerektiğine olan inancımla başlıyoruz kızımıza anlatmaya..
Hedef sporları öğrenilmesi ,yada tekvando ,judo ,boks gibi uğraşılarla hayatını doldurması gayet normal gelirken,bu sporcuların insan öldürmek gayesinde olmadıklarını uygun dille açıklamaya çalışıyoruz.Ve kalemime hakim olamayıp,dile getiriyorum tüm bunları.
Yapmayın dostlar.Sokaklarda bir başka çocuğun kalp atışlarını hızlandırmayın diyerek günümüzü kah hayalperest çocuksu dünyanın içinde,kah gerçek yaşamın karşılaştığımız acı yüzüyle vedalaşıp,bir hafta sonu anılarıyla ömrümüzden bir gün daha eksiltiyoruz.
Ama herşeye rağmen aile olmanın şükrü ile bir günün anı sayfasını daha karalamadan resimler çiziyor, bu günü bir kaç foto ile renklendiriyoruz
Bizim iç dünyamızın yansıması olan tablomuzda bu hafta piknik teması vardı dostlar..Muhteşem doğa,hayvanlar ve güneşli bir hava eşliğinde..
Sizinde hayatınızın her anının renkli olması,maneviyatla dolması dileklerimle yazımı bitiriyor,barış ,kardeşlik oyun dolu bir dünya hayallerimi ve sevgimi sizlere ulaşması için bir uçurtma güzelliğiyle gökyüzüne bırakıyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder