KURTULMALI...

İlk yazıma Merhaba diyerek  başlamak istiyorum.Bugün bir haber sitesinde ,bir değerimizin annesinin, elinden sımsıkı tutması sayesinde müthiş bir azmin başarısını okumuş bulunmaktayım.Adaşım Ayşegül'ü ve annesini tebrik etmek isterim doğrusu...Bir başarı hikayesinin, bir sevdanın  öyküsü bu..Bir annenin ,evladına olan aşkından söz ediyorum .Evet okuyamaz, yapamaz dedikleri ön yargıların; sevgiyle ,aşkla nasıl sona erdiğini .ve şuan üniversiteyi bitirmiş çok akıllı bir kızımızın yaşam hikayesini paylaşmak istiyorum ..
 Ayşegül 2 yaşındadır ve annesi eğitime başlatır .İlkokuldan liseye varıncaya dek ailesi hep aynı sözle karşılaşır.Okuyamaz .Olmaz.. Zihinsel engelli denir. Oysaki, engelin insanların önyargılarında olduğunu ispat etmeye çalışırcasına Ayşegül başarılı ve de akıllıdır .
Akıl dediğinde algılanan kavramların yanlışlığını dile getirmek istiyorum bugün ..Başarmak istediğinde imkansızlıkların tuzla buza dönüştüğünü ve sabrın önündeki başarısızlığın yok olduğunu...

İşin özü ,ne kadar doğrudur .Hayatta başarılamayacak hiç bir durum yoktur .Yeter ki istemesini ve istedikten sonra bir yolda ilerlemesini bilmeli insan ..Azmin yanında bir parça sabır ,bir parça kararlılık gerekli...  Tabii birde eğitim ..
Hep kulağımıza aşina gelen bir sözdür .Eğitim şart!!!..
Beşikten mezara denir ve nice atasözleri söylenir.Oysa öğretime dahi ,sadece bir meslek edinme gözüyle bakarken,ve eğitimin anlamını içini doldurmadan sadece okullarda ararken..
Eğitim ailede başlar denir. Sık sık duyduğumuz bir sloganda budur.Fakat kaçımız elindeki televizyon kumandasını bırakır da çocuğuyla ilgilenir.???
Yorgunluktur bahanesi..Benimle oyun oyna baba yada anne diyen bir çocuğa 'Yorgunum' cümlesiyle bir gece daha geçiştirilir .Sonra devam eder nasihatlar ve sözler .Tüm bunlar senin için diye bağlanır ardı ardına cümleler .En güzel anlar ufak geçiştimelerin kurbanıdır ve bir bakmışsın yıllar yılları kovalamıştır.
  Sonra..Zaman tersine akmaya başlar.Yavaş yavaş yaşlanmaya başlarsın , çocuğun için çalışmalarının onun gerisinde kaldığını farkeder ve susarsın.Tüm kelimeler kilit ,cümleler düğüm oluverir.Bir kum saatinin akıp gitmesi gibi elinde kalan sadece yaşayamadıklarındır ve hayal kırıklıkların .Veya imkanın varken hırsla hayatı harmanlayıp aşılamayan barajların.Nota not hayatın.İşinizin ne kadar yoğun olduğunu ve ailenizin sizin ilginizi beklerken boşluklarının sevgiyle doldurulamadığını anlarsınız.Oysa beklentilerinizin çocuğunuzun meslek hayatından öte olduğunu kavrarsınız.
Farkındalık anına varırsınız .
İşte tamda bu kelimeden söz etmek istiyorum..FARKINDALIK..Ne güzel kelime değilmi???.
Etrafındaki cevherleri ,yaşamın tüm ahengiyle farkedip kavrayabilmeli.
Azmin ,sabrın mücadelede olduğunu bilerek varış çizgisine doğru hareket etmeli...
Evet farkında olmalı insan .Ne istediğinin .Hayattan beklediğinin ve herşeyden önemlisi hayatta bir insanı neyin mutlu edeceğinin.Farkında olmalı Ve tüm yargılarından ivedilikle KURTULMALI... Dünya Down Sendromlular günü bugünde,aynaya bakarak bir başkasından ziyade kendimizi yargılamayı kavramalı ..
GÜNÜNÜZÜ GÖNÜLDEN  KUTLUYORUM VE SİZLERİN YAPABİLECEKLERİNİZİN FARKINA VARIRKEN, SİZLERİ ÖTEKİLEŞTİRMEYEN BİR DÜNYA DİLİYORUM