18.YILINDA 17 AĞUSTOS

Kimi O gün Bugün dedi..
Kimi Unutmadık..
Kimi şiirler paylaştı..
Kimi tarihi hatırlattı..


18 yıl..,
Tam 18 yıl önce bu gün..
Hatırlıyorum da okulumuza gelen kolu kopmuş arkadaşımı..
Sözlerini aklımdan çıkaramıyorum..

-Ailem dedi..
Ailem olsaydı da keşke kolum değil kollarım olmasaydı..
Sevdiklerim çınlıyor kulaklarımda..
Keşke sağır olsaydım da ..
O yardım çığlıklarını her saat duymasaydım..
Bitmedi..
Benim depremim 17 ağustosta gece 03.te bitmedi..
Yeni enkaz olan hayatımın altında ezilişim,sevdiklerim olmadan her yeni güne merhaba deyişim..
Sanıldığı gibi iki erzak,üç torba kömür ve seni okutucaz sözcükleriyle hafızamdan kulaklarımdan silinmedi.

Herşey kilit oluyordu konuştukça boğazımda..
Yutkunduğum her an acı duyuyordum ..
Ve ne desem bilemiyordum..

Ben bir müteahit kızı olarak dünyaya geldim.
Öyle iki öküzünü satarak inşaat işine girmişlerden değil..
Muhteşem kazançlar elde etmek için imar edilemeyen fiyatlardan satan uyanıklardan hiç değil..

Depremi yaşadığımızda babamın yaptığı apartmanlardan birindeydim ailemle..
Deprem bahanesiyle yıkıp bizi zarara uğratıp yıllarca mahkemelerde sürünmemize neden olanlara bu sözüm..
Tanrı büyük .çok ama çok büyük ..
Herhangi bir sebepten dolayı yaşanacak birşey varsa engel olamayacak kadar  biz ise çok küçük..
Fakat yinede paslı demir olmasın diye zımparalandığını bilirim ben inşaatların..
Gece evet tam gece 03.te inşaat suladığını babamın..
İşçilerle birlikte ter akıttığını..
Zordur hakkıyla ekmek yemek ..
Belki çok yatlar katlar aldırmaz ama onun verdiği huzur hiçbirşeyde bulunmaz.
Başınızı yastığa koyduğunuzda işinizi düzgün yapmanın rahatlığını,alnınızın dik ,ruhunuzun huzura vardığı hazzı üç beş yat parasıyla satın alamazsınız.

Vicdanınıza kilit vurdurmaz rahat nefes alırsınız..
Gerisini Allah'ın takdirine bırakırsınız..
Sağlam kazık örneği misali..

Demem o ki,,,
O geceden aklımda kalan çok şey var dostlar..
Fakat..
Arkadaşımın sözlerinin mirası çınlıyor kulaklarımda..
Ve ruhum hala tam bu saatte ..
SESİMİ DUYAN VARMI?Diyor..


17 Ağustos Depremini, ruhunda bedeninde yaşayan ,18 sene geçmesine rağmen sevdiklerinin enkaz çığlığını duyan herkese sabır,giden canlarımıza rahmet diliyorum.

Tekrar olmaması için önce dua ediyor ,sonra işini düzgün aşkla yapan herkesin önünde saygıyla eğiliyorum.

Bir ses olabilme adına İŞİNİ SEVEREK LAYIKIYLA DÜZGÜN YAPMIYORSAN BIRAKMANI RİCA EDİYORUM.

Ve bu vesile ile çocuklarımıza zengin olmayı,lüks hayat yaşamayı değil,ahlaklı bir hayatı olması için çabalamayı öğretelim  nolursunuz..

BİRDE SEVDİKLERİMİZ VARKEN HAYATTA SEVİYORUM DİYEBİLMEYİ..

İYİ Kİ VARSIN KELİMESİNİ GEÇ OLMADAN SÖYLEYEBİLMEYİ..